Tatlong taon na ang nakaraan, Pero parang kahapon lang ang nagdaan, Damdamin ko'y pilit pinipigilan, Dahil ako'y takot ng masaktan, Akala ko okay na, Akala ko tapos na, Pero kaninang umaga, Ng minulat ko ang aking mga mata, Larawan mo ang nakikita sa aking gunita, Mga labi mong kay pula, Mga ngiti mong tila hindi nababahiran ng kahit ano mang problema, Oh! Bakit ganito ang pag-ibig? Pait at sakit, Parang kailangan ko na ng yelong pampamanhid ng damdamin kong umiinit. Oh kay lupit! Pait at sakit, Parang ayoko ng maulit, Kasi baka paulit-ulit na naman ang sakit. -streetfoods [please]
Hi Guys! This BLOG serves as my Diary - my life, love, laugh stories. To get to know me better, please check my site. I will actively use my account again. Have fun and comment if you want any recommendations and suggestions. Note: I only write when I’m sad. That’s my most creative and artistic side of me. Ps. If ever your get to read this please don’t judge me cause your not a JUDGE. Haha! Corniest!